“De keuzes die regeringen vandaag maken, zullen bepalen hoe groot de impact van toekomstige pandemieën op onze samenleving en ons leven zal zijn.”

Op 16 april keurden de 194 lidstaten van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) de tekst goed van het eerste wereldwijde verdrag om pandemieën te voorkomen, zich erop voor te bereiden en erop te reageren. Als het verdrag wordt aangenomen, is het pas de tweede keer in de 75-jarige geschiedenis van de WHO dat landen overeenstemming bereiken over een dergelijk verdrag.

Deze overeenkomst werd bereikt na een harde strijd. Het duurde drie jaar en 13 rondes van formele onderhandelingen. In een steeds meer verdeelde wereld, waar spanningen hoog oplopen en het vertrouwen in mondiale instellingen afbrokkelt, geeft deze vooruitgang ons reden tot hoop. Landen kunnen nog steeds samenwerken om gemeenschappelijke bedreigingen het hoofd te bieden.

Hoewel de tekst nog formeel moet worden goedgekeurd door de gezondheidsministers van de lidstaten tijdens de Wereldgezondheidsvergadering, die van 19 tot en met 27 mei in Genève (Zwitserland) plaatsvindt, en er nog verschillende kwesties moeten worden opgelost voordat de tekst kan worden geratificeerd, zal de pandemieovereenkomst, als deze wordt aangenomen, een keerpunt markeren. Het biedt een kader om de wereldwijde coördinatie en gelijkheid te verbeteren in het licht van de dreiging van de pandemie. Zo krijgen ontwikkelingslanden en opkomende landen de kans om hun veerkracht te versterken. Het brengt ons dichter bij de implementatie van de One Health-aanpak , die het volledige spectrum van ziektebestrijding bestrijkt en bijdraagt ​​aan de wereldwijde gezondheidsbeveiliging.

De verwezenlijking van deze visie is binnen ons bereik. Maar de aanvaarding van het verdrag is slechts het begin: de echte test van het succes ervan ligt in de uitvoering ervan.

Wij moeten ervoor zorgen dat er mechanismen worden opgezet om landen te ondersteunen bij hun inspanningen om de bepalingen van het verdrag uit te voeren. Hierbij hoort ook een duidelijk kader voor het nakomen van afspraken en regelmatige verslaglegging over de voortgang. Transparantie is essentieel, samen met sterk toezicht en onafhankelijk toezicht. Hiermee kunnen ook gebieden worden geïdentificeerd waar extra ondersteuning nodig is, zodat geen enkel land achterblijft. Voorbereiding op een pandemie is een wereldwijde verantwoordelijkheid die wereldwijde solidariteit vereist.

U moet nog 61,67% van dit artikel lezen. De rest is gereserveerd voor abonnees.